De geschiedenis van 1 x 11

Hoe het allemaal begon

1970 

De eerste serieuze gedachte om in Ransdaal een eigen carnavalsvereniging van de grond te tillen, ontstond in 1970, toen een handvol initiatiefrijke inwoners er genoeg van hadden om de "drei dol daag" telkenjare in aangrenzende dorpen te moeten doorbrengen. Wie nu denkt, dat hun lumineuze inval des- tijds met trompetgeschal en tromgeroffel werd ontvangen, zit er een beetje naast.

Aanvankelijk vreesde menigeen in het kleine kerkdorp voor de overlevingsmogelijkheden van een dergelijk gezelschap. Toch bleken na wat gehakketak elf mensen bereid om zitting te nemen in de eerste Raad van Elf van de nog op te richten carnavalsvereniging. Overigens waren de leden van de raad in die dagen herkenbaar aan de rode hoeden die ze bij officiële gelegenheden droegen. Die dure aanschaf van de gebruikelijke carnavaleske uitmonstering bleef vooralsnog achterwege, omdat men - en terecht - de kat uit de boom wilde kijken en afwachten of Ransdaal wel rijp genoeg voor een eigen carnavalsvereniging was.

1971 

Dat zulks inderdaad het geval was bleek zonneklaar op de geïmproviseerde prinsenproclamatie, die daags voor de carnaval van 1971 in café Coumans werd belegd. Deze bijeenkomst, onder voorzitterschap van Hub Habets, werd buitengewoon -en eerlijk gezegd ook buiten verwachting- druk bezocht. Als eerste agendapunt kwam het vinden van een toepasselijke naam voor de nieuwe vereniging aan de orde. Wie het voorstel lanceerde valt niet meer te achterhalen, maar met algemene instemming werd de vereniging weldra in "C.V. de Wuif" gedoopt. Om klokslag 21.00 uur op die gedenkwaardige avond brak het eerste grote moment in de geschiedenis van de Ransdaalse carnaval aan, toen de eerste carnavalsprins van "de Wuif" in de stikdonkere narrentempel van Coumans arriveerde en hij vervolgens onder oorverdovende alaafs als Prins Giel I (Leunissen) plechtig werd geïnstalleerd. Daarmee had het onstuimige leven van "de Wuif" een officiële aanvang genomen. Op carnavalszondag werd nog in allerijl een praalwagen in elkaar getimmerd, waarin Prins Giel en zijn hooglustig gevolg een ware triomftocht door Ransdaal en daags daarna door Klimmen maakten. De start van C.V. de Wuif viel onder een gelukkig gesternte. Carnaval 1971 waren drommen feestvierders op de been die zich in één woord kostelijk vermaakten. En dat de werkers van het eerste uur recht in de roos hadden geschoten wordt wel duidelijk als we U vertellen, dat op het eind van de "dol daag" in café Coumans een spontane geldinzameling voor "de Wuif" werd gehouden, omdat zo'n feest in de toekomst nog eens op touw moest worden gezet! Dat was niet aan dovemansoren gezegd. Het bijeengebrachte geld werd in mutsen en prinsenkledij geïnvesteerd, terwij1 daarnaast plannen voor een echte carnavalsoptocht werden uitgebroed.

1972 

En zo kon het dan ook gebeuren, dat op 13 februari 1972 een bonte carnavalsstoet met Prins Gerrit I(van Wissen) aan het hoofd door de straten van Ransdaal trok. Het zou voor jong en oud een onvergetelijke happening worden. "De Wuif" hadden het goede spoor te pakken en werden hartelijk aangemoedigd om vooral maar te blijven doorgaan. Om de belangen van carnavalesk Ransdaal optimaal te kunnen behartigen, kozen de Wuif zelfs een bestuur uit hun midden. We zagen Giel Leunissen als voorzitter, Gerrit van Wissen als secretaris en Hub Habets in de rol van penningmeester en president. Twee jaar later zou dit bestuur worden veranderd en uitgebreid. Gerrit van Wissen moest door drukke werkzaamheden terugtreden. Hub Habets werd secretaris, Leo Ubachs penningmeester en Hub Vroomen en Hub Dautzenberg sr. traden als bestuursleden toe.

1973 

Op 24 februari 1973 werd Hub Dautzenberg tot prins uitgeroepen. Ransdaal maakte bij die gebeurtenis met een nieuw fenomeen kennis. Prins Hub I kreeg een prinses aan zijn hooglastige zijde in de charmante verschijning van Tonny Schillings die ook buiten de vastenavond haar oog op deze prins had laten vallen. Aan het begin van het seizoen 1973/1974 moest de verenigingskas broodnodig worden gespekt. De bodem van het kostbare kleinood was al in zicht, toen "de Wuif" huis aan huis met donateurkaarten aanklopten. Tot dusver hadden de leden alle onkosten zoals startgeld en snoepgoed voor de op tocht en attenties voor zieken en bejaarden -helemaal uit eigen zak betaald. Overigens is de "C.V. de Wuif" in financieel opzicht nooit een welgestelde vereniging geweest. Van meet af aan heeft ze er namelijk een goede gewoonte van gemaakt om de hele dorpsgemeenschap van elke cent te laten meegenieten, en wel door het vieren in stand houden en bevorderen van het eeuwenoude volksfeest, dat toevallig de naam carnaval draagt.

1974 

Op 2 februari 1974 maakten "de Wuif" zich op om andermaal een heugelijk feit te , vieren. Op die dag werd niet alleen de nieuwe narrentempel van Coumans "ingewijd", maar kwam ook Prins Jos I (Maes) uit een onherkenbare vermomming tevoorschijn. Spontaan koos Ine Weerts zijn zijde als prinses. De proclamatie kreeg dat jaar een extra feestelijk tintje door de aanwezigheid van zustervereniging "De Molmuus" uit Klimmen, bij wie ruim een week later een zeer gedenkwaardig bezoek werd afgelegd. Het was er dan ook naar. Prins Jos droeg toentertijd 's landswapenrok en kreeg van zijn commandant -kennelijk een onvervalste Hollander geen permissie om zijn prinselijke plicht in Klimmen te vervullen. "De Wuif" zaten in zak en as. Daarop kwam prinses Ine in actie. Resoluut en zelfverzekerd greep ze de prinselijke scepter en sprak de historische woorden: "Ik ga mee naar Klimmen. Het is per slot van rekening het jaar van de vrouw." En aldus geschiedde.

1975 

In 1975 deelden Prins Sjef I (Schaaks) en zijn verloofde Prinses Rieta (Spies) de lakens uit in Ransdaal. Sjef I was de vijfde prins van "de Wuif". Onder zijn bewind lanceerde de voormalige prins Tonny Dautzenberg, daarbij geassisteerd door de dames Meertens en Bleezer, de eerste carnavalsschlager van Ransdaal. 1975 was in meer dan één opzicht een belangrijk jaar. Er werden onder meer statuten opgemaakt en notarieel bekrachtigd, waardoor de carnavalsvereniging rechtspersoonlijkheid verwierf. Je kon maar nooit weten waar het nog eens goed voor was.

1976 

Inmiddels schrijven we februari 1976. De maand is zeven dagen oud als Prins Theo (van Oppen) en Prinses Lauri ( Coumans) hun hooglustig ambt aanvaarden. Precies veertien dagen later vond het eerste Auw Mennekesbal plaats. Iedereen welkom, mits goed verkleed natuurlijk. Dat vond ook "der Mathieu" van zichzelf, die door zijn postuur echter spoedig door de mand viel.

Voor de optocht van 29 februari had de Raad van Elf zich iets origineels laten invallen. De Raad wilde zich op een oude oogstwagen van de familie Sogelee laten rondtrekken en dus werd er naarstig naar een stel gezonde boerenpaarden omgezien. Die bleken uiteindelijk ergens in Brabant op stal te staan. Het transport van de knollen was echter zó duur dat "de Wuif" van lieverlee besloten om een mechanisch trekpaard voor hun karretje te spannen.

1977 

Op 7 januari 1977 vond een erg succesvolle kienavond plaats. Al weken van te voren waren alle kaarten uitverkocht. Dat bracht "de Wuif" op het idee om Ton Packbier op 22 januari van dat jaar vermomd als een levensgrote kienkaart tot haar zevende prins uit te roepen. Zijn prinses heette Mia (Beckers). Op 12 februari hielden "de Wuif" hun eerste kinderzitting in zaal Voncken. Ook de jongste "Wuif" van Ransdaal toonden erg veel belangstelling voor het carnavalsgebeuren in hun woonplaats.

Carnavalszondag lieten de weergoden "de Wuif" vies in de steek. Tot het middaguur liet Pluvius het hemelwater rijkelijk omlaag gutsen. Vervolgens draaide hij de sluizen even dicht om ze tijdens het opstellen van de optocht weer wagenwijd open te gooien. Toch bleef de goede stemming bij alle "Wuif" en "Wuiffinekes" erin. Er werd gehost en gesprongen alsof er niets aan de hand was.

1978 

Dit jaar moest Ransdaal vrij vroeg in carnavalsstemming komen. Carnaval 1978 viel immers in de maand februari. Men wenste elkaar nog een voorspoedig nieuwjaar toe, toen op 7 januari Prins Harrie (Schaaks) en Prinses Nelly (Haan) werden geïnstalleerd. Wiel Jacobs bewees de Ransdaalse kasteleins destijds een voortreffelijke dienst met zijn carnavalskraker "Kom gef os nog ein", wat de dorstige kelen kennelijk nog dorstiger maakte.

Bij de organisatie van de jeugdzitting en de jeugdprinsenproclamatie gingen "de Wuif" voortaan met de plaatselijke jeugd- en ouderverenigingen samenwerken. Op 28 januari ging de eerste broederlijk georganiseerde kinderzitting van start, met wervelende shows en optredens van de jongeren. De Ransdorfkapel zorgde daarbij voor de muzikale omlijsting. Het hoogtepunt van de zitting werd natuurlijk de proclamatie van jeugdprins René (Laeven) en jeugdprinses Pascalle (Vrolijks), die beiden uit reusachtige kartonnen kokers tevoorschijn kwamen.

1979 

27 januari 1979 stond de negende prinsenproclamatie van "de Wuif" op het programma, bij het spelletje "Wie van de drie" diende Wiel Eggen zich als nieuwe prins van Ransdaal aan. Prinses werd Lucienne Weyermans uit het bovenmoerdijkse Hilversum.

In februari volgde traditioneel getrouw de zitting voor kleuters en tieners. Onder meer vermakelijk werd de persiflage de popster John Travolta en de muziekfilm Grease. Ook het Cinderellaballet oogstte enorm veel bijval. Vermomd als koe maakten Jackey Meertens en Pascalle Blezer die middag hun opwachting als de nieuwe kinderprins en -prinses.

Op 25 februari weerklonk het startschot voor wat de grootste en ongetwijfeld fraaiste optocht in de analen van "de Wuif" zou worden. Er werden maar liefst 31 startnummers verstrekt dankzij de financiële steun van alle inwoners van Ransdaal kon in de loop van 1979 een lang gekoesterde wens van "de Wuif" in vervulling gaan: ze werden in een nieuw pak gestoken.

1980 

Op 19 Januari zag nog iemand zijn wens in vervulling gaan. Herman Eggen, die jaren had staan trappelen om prins te worden, kreeg eindelijk de scepter in de hand gedrukt en ging met Ransdaal drie dagen tenonder in het Feestgewoel. Wiel Jacobs kreeg de massa weer op hand met zijn schlager "Bare Binge"

Meer dan 400 mensen waren op 2 februari 1980 getuige van de installatie van Willy Jacobs en Diana Koenen als nieuwe jeugdprins en jeugdprinses van "de Wuif". Ze waren kort tevoren door twee heuse postbodes in Ransdaal afgeleverd!

De Wuif blijft doorgaan. Na deze wandeling met zevenmijlslaarzen door de roemruchte historie van c.v. de Wuif , staat deze vereniging thans aan de vooravond van haar eerste jubileum. 1 x 11 jaar carnavalsvereniging "de Wuif" en carnaval in het Wouvenland. Een jubileum om eens even bij stil te staan. Een jubileum ook, dat mogelijk werd gemaakt door de voorbeeldige wijze waarop Ransdaal met "de Wuif" heeft carnaval gevierd. "BLIJF ZO DOORGAAN" is een veel gehoorde opmerking. Ze verwoord niet alleen de wens van "de Wuif", maar ook van geheel carnavalvierend Ransdaal

1981 

Op zaterdag 31 januari 1981 vond de eerste Jubileumprinsenproclamatie plaats. De gelukkige was Jos van Oppen, die als Prins Jos II als Jubileumprins van het 1 x 11 jarige rijk van de Wuif mocht regeren. Hij was ook de eerste Prins die kon kennismaken met de Ransdaalse Rauwelaere die op de Jubileumproclamatie voor de eerste keer optraden. En hoe! Te vermelden valt ook nog dat Wiel Jacobs een levensgrote Wouf in elkaar geknutseld had, die niet weg te slaan was tijdens de 3 dolle dagen. De Jubileumreceptie werd op 7 februari 1981 gehouden waarvoor een overweldigende belangstelling was. De heer H. Dautzenberg sr. werd benoemd tot eerste Opperwouf van Ransdaal voor de bewezen steun en inzet aan de Ransdaalse gemeenschap. We hadden 4 jubilarissen t.w. H. Dautzenberg sr., M. Moulen, H. Habets en H. Dautzenberg jr. Op 29 oktober 1981 kregen we het droevige bericht dat onze Opper-Wouf en zeer gewaardeerd lid Hub Dautzenberg sr. overleden was.